مجله اینترنتی Fundamentals Explained
مجله اینترنتی Fundamentals Explained
Blog Article
صفحه‌هایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکت‌ها
برزین، مسعود (۱۳۶۶). فرهنگ اصطلاحات روزنامه‌نگاری فارسی. تهران: انتشارات بهجت.
پیشخوان روزنامه عناوین-روزنامه-های-ورزشی-امروز عناوین-روزنامه-های-امروز
↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹ (پی‌نوشت). ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، روی جلد. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، مقدمه. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، ۱۹: ۲۹۲. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹.
علامت تجاری برترین ها ثبت شده است و هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد. طراحی سایت خبری و خبرگزاری آسام
مدیر مجلهٔ درفش کاوه: آرمان امینی، گرافیست:محمد تحویلداری، خبرنگار ویژه: محمد نورانی
زیرا از یک سو، میان مجامع علمی و پژوهشگران ارتباط برقرار می‌نمایند و از سوی دیگر علم را از بخش‌های دانشگاهی و پژوهشی به حوزه صنعت و تولید انتقال می‌دهند. در واقع، مجله‌های علمی رابط بین دانشگاه و صنعت هستند. بدیهی است که مقاله‌های علمی که منبع عمده اطلاعات علمی محسوب می‌شوند در میان سایر آثار علمی از منزلت خاصی برخوردار هستند (نوروزی و علی‌محمدی، ۱۳۸۵). پی‌نوشت[ویرایش]
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
مجله وگ در سال ۱۹۱۴ میلادی مجله دارای «شکل» و «محتوا» است. مجله‌ها به لحاظ شکل عموماً دارای نام، اندازهٔ معین، شماره و تاریخ، دوره یا سال، شناسنامه (نام صاحب امتیاز، مدیر مسئول، سردبیر، هیئت تحریریه، نشانی و...)، و به عنوان هویت ظاهری دارای شیوهٔ صفحه‌آرایی هستند. در عرف مطبوعاتی امروز به نشریه‌های هفتگی، دوهفتگی و... که در ایران در شکل و هیئت روزنامه منتشر می‌شوند به لحاظ فرم چاپ و.
«در بیروت کلمهٔ مجله را که به عربی به کار می‌رفت، click here برای مطبوعات دوره‌ای زمان‌دار به کار می‌بردند. مجله مانند مظنهٔ لفظی عربی‌الاصل و مشتق از ریشهٔ «جل» به نظر می‌رسد. با توجه به معنی قبلی مقصود از آن، باید آن را کلمه‌ای دخیل پنداشت نه اصیل که از راه زبان‌های آرامی و عبری و سریانی به عربی درآمده باشد... به هر صورت، ابراهیم یازجی ادیب معروف لبنانی نخستین بار این لفظ را از مورد خاص لغوی که آن صحیفهٔ حکمت باشد، برگرفت و مجله الطب بیرون را در ۱۸۸۴ به این نام انتشار داد.
بر روی جلد شمارهٔ اول این مجله که نخستین نشریهٔ اختصاصی کشاورزی ایران است،[۱۲] آورده‌اند:
چشم‌انداز خیره‌کننده «سرزمین وحشت» از فضا تصویر ماهواره‌ای سال ۲۰۱۷ از صحرای «تنزروفت»، یک زیبایی انتزاعی را در چین‌های سنگی باستانی و نمک‌زارهای رنگارنگی نشان…
قاسمی، سیدفرید (۱۳۸۰). سرگذشت مطبوعات در ایران روزگار محمدشاه و ناصرالدین‌شاه. ج. ۲. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات. شابک ۹۶۴-۴۲۲-۱۵۳-۲.
مجله‌ها به لحاظ دامنهٔ شمول و محتوا، به دو دستهٔ عمومی و تخصصی تقسیم می‌شوند. بر اساس قالب انتشار و دسترسی[ویرایش]
Report this page